Paylaş:

“Allah’ım! Senden Sana sığınanın, izzetine iltica edenin, Senin gölgenin himâyesine girenin, ipine yapışanın ve sadece Sana güvene­nin hürmetiyle Senden istiyorum.

Ey hediyeleri bol olan! Ey esir­leri hürriyetlerine kavuşturan! Ey cömertliğinden dolayı kendisini Vehhâb olarak isimlendiren!

İşte ben ümitle, korkuyla, ürküntüyle, istekle, ısrarla, inatla, niyazla, yaltaklıkla, ayaktayken, otururken, rükûda iken, secdedeyken, binek üzerindeyken, yürürken, giderken, gelirken ve bütün hallerimde Sana duâ ediyorum ve Senden Muhammed’e ve Âl-i Muhammed’e salât ve selâm etmeni istiyorum. Bana da şunu şunu (ihtiyacını zikrederek) yapmanı istiyorum.”

(Misbâhu’l-Müteheccid, s. 131; Beledu’l-Emîn, s. 47; Bihâru’l-Envâr, c. 84, s. 257).

Hazırlayan: Okan Egesel

https://www.facebook.com/1mahallekahvesi

https://instagram.com/okanegesel?utm_medium=copy_link