Paylaş:

“İlâhî! Karşılığında ceza vermediğin nice büyük günahlar vardır. Kereminle, ortaya dökmediğin nice günahlar vardır.

İlâhî! Eğer ömrüm Sana isyanda geçerse, sayfalarda günahlarım artarsa, Senin ba­ğışlamandan başka bir şeyi bekleyen değilim. Senin rızandan başka bir şeyi uman değilim.

İlâhî! Affını tefekkür ediyorum ve dolayısıyla hatamın bir önemi yok. Sonra büyük cezanı hatırlıyorum. Bu durumda imtihânım bana ağırlaşıyor. Ah!

Eğer amel defterimde bir kötülük okursam, ben onu unutanım Sen ise hesaplayansın. Ve Sen dersin ki; onu yakalayın!

Aşiretinin kendisini kurtarmadığı, kabilesinin kendisine fayda vermediği zaptedilmişin vay haline!

Ateşten olgunlaşan ciğer ve böbreklere ah! Bütün uzuvları söküp atan ateşten dolayı ah! Ateşin alevlerine karşı gafletten âh!”

(Bihâru’l-Envâr, c. 41, s. 11, Beyrut baskısı).

Hazırlayan: Okan Egesel

https://www.facebook.com/1mahallekahvesi

https://instagram.com/okanegesel?utm_medium=copy_link