Paylaş:

“Allah kuluna yakındır. İnsan ise kendisine şah damarından bile yakın olan Rabbine bir o kadar uzaktır. Kul, O’ndan olduğunu bildiği Allah’a hasret duyar. Kalbi O’na varmadığı, vuslat etmediği müddetçe asla sükûnete ermez, mutmain olmaz.

İbâdet, Allah’a yürümek, O’na kavuşmak içindir. İnsan ibâdet ettikçe, Allah’ı zikrettikçe gönlünden O’na doğru yürür. Farkında olmadan tecellilerine erer. Dolayısıyla, zikrullah Cenâb-ı Hakk’a vuslata vesiledir.

İnsanlar her şeye sahip olsalar dahi sürekli bir yakınma-huzursuzluk içerisindeler. Kalbin mutmain olması da ancak zikrullah ile mümkündür.”

Hazırlayan: Okan Egesel

https://www.facebook.com/1mahallekahvesi

https://instagram.com/okanegesel?utm_medium=copy_link