Paylaş:

Şeyh Saduk, Uyun-u Ahbari'r-Rıza (a.s.) isimli eserinde şöyle anlatıyor:

Ahmed bin Ziyad el-Hemedanî, metinde zikredilmiş senetle İmam Rıza (a.s)'nın şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

Babamın, babasından şöyle bir hadis naklettiğini duydum: "Allah-u Teala İbrahim (a.s)'ı kendine halil (dost) olarak seçti. Çünkü o, hiç kimsenin ihtiyacını karşılamadan geri çevirmez, Allah'tan başka da hiç kimseden bir şey istemezdi."

Muzaffer bin Ca'fer metindeki senetle Hasan bin Ali el-Veşşâ'dan, o da İmam Rıza (a.s)'dan şöyle dediğini naklediyor:

"İsrailoğulları dönemindeki hükümet kuralına göre; eğer bir kimse hırsızlık yapmış olsaydı o şahıs, mal sahibine köle olarak verilirdi. Yûsuf (a.s) halasının yanında idi; kendisi de henüz küçüktü. Halası onu çok severdi. İshak (a.s)'ın bir kuşağı vardı, onu oğlu Yâkub'a vermişti. Kuşak ise İshak (a.s)'ın kızı olan Yûsuf'un halasının yanında idi. Yâkub (a.s), Yûsuf'u halasının yanından almak istiyordu. Halası ise bu duruma çok üzülmüştü. Bunun üzerine şöyle dedi: "Şimdi bırak benim yanımda kalsın, sonra onu kendim sana gönderirim. Daha sonra Yûsuf'u, kuşağı elbisesinin altından onun beline bağlayarak babasının yanına gönderdi. Yûsuf (a.s), babasının yanına vardığında halası gelerek kuşağın çalındığını söyledi. Yûsuf (a.s)'ın üzerini arayarak belinde buldu. İşte bu yüzden Yûsuf (a.s)'ın kardeşleri, Yûsuf (a.s) su tasını kardeşi Bünyamin'in yükünün içerisinde sakladığında şöyle demişlerdi: "Eğer (bu) çalmışsa, daha önce onun kardeşi de çalmıştı." (Yûsuf/77).

Yûsuf (a.s) onlara, "Yükünde bulunanın cezası nedir?" diye sordu. Dediler ki: "Bunun cezası, onun kendisidir (malını çaldığı adama köle olmasıdır)."

Nitekim onlar arasında süregelen gelenek böyle idi. "Böylece (Yûsuf) kardeşinin kabından önce onların kaplarını (yoklamaya) başladı, sonra da onu kardeşinin kabından çıkardı." İşte bundan dolayıdır ki, kardeşleri şöyle dediler: "Bu hırsızlık ettiyse, daha önce kardeşi de hırsızlık etmiştir." Amaçları kuşaktı. Yûsuf bunu kendi içinde saklı tuttu ve onlara açıklamadı."