ZAMAN VE MEKÂNIN DÜRÜLDÜĞÜ AN.....

   Resulûllah, Medine’de son derece üzüntülüydü. O an Medine ile Şam arasındaki mesafe yok olmuştu. Peygamber muharebe mey­danını görüyordu ve, “Zeyd, sancağı aldı. Şeytan ona vesvese ver­meye başladı. Ama o ilerledi, nihayet şehid edildi” buyuruyordu.

<ZAMAN VE MEKÂNIN DÜRÜLDÜĞÜ AN.....

  Resulûllah (s.a.v.), Hz. Zeyd’in hemen orada cenaze namazını kıl­dırdı ve devam etti: “O, şu anda cennettedir. Şimdi sancağı Câfer b. Ebi Tâlib aldı. Şeytan onun da yanına vardı. Ama o şeytanı kovdu.

  Ve şehid olarak öldürüldü.” Câfer’in de cenaze namazı kılındı. Re­sulûllah, ”Onun ardından sancağı Abdullah b. Revâha aldı” buyur­du ve sustu.

  O’nun susması, ashabı endişeye düşürdü. Nihayet Re­sulûllah, “Revâha’nın oğlu da çarpıştı, şehid düştü ve itirazlı olarak cennete girdi” buyurduğunda, Ensar bunun nedenini sordu.

    Pey­gamber, cevaben, “Çünkü o, ölümün karşısında çekingen davran­dı, sonradan cesaretlendi” diyerek, “Ey Allah’ım! Zeyd’i yarlığa, Zeyd’i yarlığa, Zeyd’i yarlığa, Câfer’i ve Abdullah b. Revâha’yı da yarlığa” buyurdu. O anda, Peygamberimizin gözlerinden yaşlar akıyordu.

Halid b. Velid, mücahidleri Medine’ye döndürdü. Ensar, kendi­lerini Medine dışında karşıladı. Resulûllah, Hz. Câfer’in oğulla­rının bakımını üstlendi. Hz. Aişe der ki: “Hz. Câfer şehid edildiği zaman, Resulûllah’ın yüzünden çok hüzünlü olduğunu anladık.”

 

Prof.Dr. Haydar BAŞ   Rahmetenli'l-alemin cilt 2 Kitabı sayfa : 273

Yazıyı hazırlayan: Gökhan Demir