Paylaş:

Kendisi, Peygamberimize sûretçe ve ahlakça pek fazla benzer­di. Peygamberimiz, Hayber’den döndüğü zaman onu karşılamış, kucaklamış, öpmüş ve, “Bilmem hangisine sevineyim? Hayber’in fethine mi, Câfer’in gelişine mi?” buyurmuştur.

Resulûllah, onun kesilen iki eline karşılık, cennette iki kana­dı olacağını ve bu kanatlarla istediği gibi uçup duracağını haber vermiştir. Bu sebeple kendisine Câfer-i Tayyar adı verilmiştir. Hz. Câfer, yoksullara çok yardım ederdi. Yoksullar için insanların en hayırlılarından biri de Câfer b. Ebi Tâlib’di. Resulûllah, ona, “yok­sullar babası” adını takmıştı.

 Zeyd b. Hârise:

Hz. Zeyd’in babası, Yemen halkındandı. İslam öncesi, annesiyle misafir olarak kaldıkları Ben-i Ma’n çadırlarına yapılan bir baskın­da esir edilmiş ve Ukaz Panayırında satışa çıkarılmıştı. Kendisi­ni satın alan Hz. Hatice, onu Resulûllah’a hediye etmişti. Allah’ın Resulü de kendisini azad etmişti. Hz. Zeyd, Resulûllah’a o kadar bağlıydı ki, kendisini almak için Yemen’den Medine’ye gelen ba­basına ve amcasına, “Ben bu zâttan öyle şeyler gördüm ki, kimseyi ona tercih etmem” cevabını vermişti.

Peygamberimiz, Zeyd’in bu bağlılığı karşısında onu evlat edin­mişti. Hz. Zeyd; Hz. Ali ve Hz. Hatice’den sonra Müslüman oldu. Resulûllah ona, “Sen, bizim kardeşimiz ve azadlımızsın” diye ilti­fatta bulunurdu.

Abdullah b. Revâha:

Abdullah b. Revâha, Hazreç kabilesindendi. Kendisi güçlü bir şairdi. Peygamberin üç şairinden birisi de Abdullah b. Revâha idi. Müşriklerin hiciv şiirlerine karşılık verirlerdi.

İbadete düşkünlüğüyle tanınırdı. Ebu Derdâ der ki: “Sefere çık­tığımız hararetli ve sıcak günlerde, cemaat içinde yalnız Resulûllah ile Abdullah b. Revâha oruçlu olurdu.” Hz. Abdullah, Akabe Bia­tında bulunmuş 12 temsilciden biriydi.

Mûte Savaşı’nda Hz. Câfer’den sonra vurulup şehid oldu.

Prof.Dr. Haydar BAŞ   Rahmetenli'l-alemin cilt 2 Kitabı sayfa : 275 /276

Yazıyı hazırlayan: Gökhan Demir