Paylaş:

  Rükûdan doğrulurken,“Semiallahü limen hamideh” ve doğrulduktan sonra “Rabbena lekel hamd”(Müslim,Salât 202-4,s.346) denilir ki, bunlar da dua ve zikir cümleleridir. Ve yine bunlar da Peygamber Efendimizin sözleridir:Sevbân’dan (r.a);“Peygamber (s.a.a)namazda selâm verdikten sonra üç kere istiğfar eder ve şöyle derdi:Allahüm-me entesselâmu ve-minkes-selâm.Tebârekte yâ Zel-celâli vel-ikrâm/Allah’ım Sen Selâm’sın.Selâmet de Sendendir.Ey Celâl ve ikrâm sahibi Sen münezzehsin,yücesin.”Evzâî’ye denildi ki:“İstiğfarı nasıl idi?” “Estağfirullah,estağfirullah şeklinde idi” dedi.(Müslim,Mesâcid 135,s.414;Ebû Dâvud,1513;Tirmizî, 300 ve Nesâî,Sehv 80,III,68)

  Namazların ardından da müstakil bir ibâdet olarak, Allah’ı zikretmek Cenâb-ı Hakk’ın bir emr-i İlâhîsidir:“Gecenin bir bölümünde ve secdelerin ardından da O’nu teşbih et”(Kaf: 40) buyurulur âyet-i kerimede.İbn Abbâs’dan (r.a);“Secdelerin ardından da O’nu tesbih et!”(Kâf,40) âyetini şöyle açıkladı:“Yani O’na bütün namazların ardından tesbih etmesini emretti.”(Buhârî,Tefsîr Kâf,VI,48)

  Peygamber Efendimiz bu emr-i İlâhîye hem Kendisi uymuş hemde inananlara tavsiye etmiş ve zikir yollarını göstermiştir:“O,her namazın ardından selâm verdiği zaman şöyle derdi:‘Lâ ilâhe illallahü vahdehû lâ şerîke leh.Lehu’l-mülkü ve-lehülhamdu ve hüve alâ külli şey’in Kadîr.Lâ havle velâ kuvvete illâ billah.Lâ ilâhe illallah velâ na’budü illâ iyyahu. Lehü’n-ni’metü ve lehu’l-fadlu ve lehu’s-senâu’l-hasen.Lâ ilâhe illallahu muhlisîne lehu’d- dîn velev kerihe’l-kâfirûn/Allah’tan başka ilâh yoktur. Yalnız O vardır,ortağı yoktur.Mülk O’nundur.Hamd da O’na mahsustur.O, her şeye gücü yetendir.Güç ve kuvvet ancak Allah’a mahsustur.Allah’tan başka ilâh yoktur,biz ancak O’na ibâdet ederiz,nimet O’nun, fazîlet O’nun ve güzel övgü de O’nundur.Kâfirler hoşlanmasalar da dinde samimi olarak Allah’tan başka ilâh yoktur.“Peygamber (s.a.a),her namazın ardından bunlarla tehlil yapardı’ dedi.”(Müslim, Mesâcid 139-41,s.415-6;Ebû Dâvud,1506-7 ve Nesâî,Sehv 83,Iıı,69-70)

  Kâ’b b. Ucre’den (r.a); Peygamber Efendimiz buyuruyor ki: Namazın ardından okunan bazı tesbihler vardır ki, söyleyenleri ya da yapanları asla hüsrana uğratmazlar.Onlar; her namazın ardından (söylenen) otuz üç ‘Sübhanallah’, otuz üç ‘elhamdülillah’ ve otuz dört ‘Allahuekber’dir.”(Müslim,Mesâcid 144-5,s.418;Tirmizî,3412 ve Nesâî, Sehv 91,III,75)

  Namaz günde beş vakittir.Ebû Rezîn’den (r.a);“Nâfi’ b.el-Ezrak, İbn Abbâs’la tartışarak, ‘Allah’ın Kitâbı’nda beş vakit (namazı) görebiliyor musun?’ dedi.İbn Abbas,‘Evet’ deyip şu âyeti okudu: ‘Akşamlarken,sabahlarken,öğlen ve ikindi vaktinde -ki, göklerde ve yerde hamd O’na mahsustur- tesbih edin,namaz kılın!’(Rûm,17-18)‘

  Akşamlarken buyruğundan’akşam namazı,‘sabahlarken’ buyru-ğundan sabah namazı,‘öğlen vakti’ derken öğle namazı,‘ikindi vaktinden’ de ikindi namazı anlaşılmak-tadır.Diğer bir yerdeki,‘Ve min ba’di salâti’l-işâi’den’(Nûr 58) ise yatsı namazı anlaşılmaktadır.” (Taberânî, el-Mu’cemu’l-Kebîr’de;Heysemî,Mecma’ VII,89)

 Davası Allah’a kavuşmak olan kula günde beş vakit namaz kılarak Allah ile beraber olmak yetmez. O ister ki, dâim Rabb’imle beraber olayım. Bunun için nafilelere yönelir. Namaz kılmaya takat yetiremediği durumlarda da dilinden Allah’ın zikrini eksik etmez. Gerçek Hakk dostlarının hâli budur.