Paylaş:

“İnsanlık, çeşitli vesilelerle Elest’i, yani asıl benliklerini hatırlamaya, gerçeği zikir yoluyla kavramaya davet edilir: ‘And olsun, ilk yaratılışı bildiniz. O hâlde hâlâ tezekkür etmeyecek misiniz?’ (Vâkıa: 56/62).

Zikirden gâye olan hatırlama gerçekleşince, insan aslî varlığı ile bütünleşir. Artık Allah ile kul arasındaki perdeler kalkmıştır. Bütün ibâdetlerin özü olan zikrin meyvelerinin olgunlaştığını ifade eden bu noktada insan, tüm mâsiva engelini aşmış, hatta cümle mahlûkata hükmeder duruma gelmiştir. İmam Ca’fer es-Sâdık Hazretleri, ‘Yıldırım, Allah Azze ve Celle’yi zikredene isâbet etmez’ sözüyle bunu ifade etmiştir.”

Hazırlayan: Okan Egesel

https://www.facebook.com/1mahallekahvesi

https://instagram.com/okanegesel?utm_medium=copy_link