Paylaş:

Bu nükteyi yakalayan iman sahibi, en az on kişilik insanın gücüne bedel güç kazanmaktadır. İnsan, en çok kendi nefsini sever. İman gerçeği ve vuslat duygusu ise, kendi nefsini Allah uğrunda feda ettirir. Çünkü, fâni bir gençlik verilerek, ebedî bir gençlik ve saa­det satın alınacaktır. Cemalullahı müşahade ise bütün bu lezzetleri sönük bırakacak derecede muhteşem ve yücedir. İşte inananları, düğüne gider gibi şehid olmaya azmettiren sır ve nükte budur. Bu sır ve nüktedir ki, sahabeye, “Ya Resulallah! Dua et de, bu savaşta ilk olarak ben şehid olayım” dedirtmiştir. İşte bu hâl ve güç; inanan az bir kuvvetin, bâtıl güçlere ve maddî yönden daha kuvvetli olan topluluklara galip gelmesinin temel sebebini oluşturmaktadır.

Cesaret ve şecaat:

Allah’a iman ve tevekkülden sonra cesaret ve şecaat, inanan­ların galip gelmesinin temel sebeplerindendir. Cesaret ve şecaat mü’minde, imanı ile doğru orantılı olarak bulunur. İmandaki güçlü­lük cesarete, cesaret şecaate vesile olur. Bu açıdan şecaat, bir nevi, imanın heybetidir. Kararlılık, sabır ve sebat:

İnananların harplerde kalplerinin dönmemesi, tevhid üzerinde istikrar sağlamaları; güçlükler karşısında kararlılık, sabır ve sebat göstermelerine sebep olur. Sabır ve sebat ise, harbi kazanmanın önemli sebeplerindendir. Tarih boyunca inananların, serhad boy­larında göğüslerini siper ederek i’lâ-yı kelimetullah için sabır ve sebat göstermeleri bundandır.

İhlâs, niyet ve hedef birliği:

İnananlar harplerde, zâhiren ayrı ayrı bedenler, ama hakikatte tek bir ruh gibidirler. Çünkü, ihlâslıdırlar. Niyetleri i’lâ-yı kelime­tullahtır. Gayeleri, Allah’ın dininin yücelmesini gerçekleştirmektir. İşte bu ihlâs, bu samimiyet, bu niyet temizliği, onları galip kılan sebeplerdendir.

Birlik ve itaat:

Mü’minleri muvaffak kılan, büyük güçleri mağlup etmelerine vesile olan temel esaslardan biri de, birlik ve itaattir. Birlik, kalp­lerin aynı imanla çarpmasından kaynaklanmaktadır. Birbirlerine itaatleri ise, genelde Allah’a itaatin aralarındaki tezahürüdür. Zira, inananların mantığına göre, ‘emir’e itaat de Allah içindir. Allah için olan itaatte tevazu vardır; nefislerin karışması söz konusu de­ğildir. İşte bu itaat ve birlik, eşsiz bir askerî disipline vesile olur. Bu disiplin ise az bir güçle de olsa savaşın kazanılmasına sebep olur.

Prof.Dr. Haydar BAŞ   Rahmetenli'l-alemin cilt 2 Kitabı sayfa :  393 /398

Yazıyı hazırlayan: Gökhan Demir

Devam edecek