Paylaş:

Her şeyden evvel Huneyn Savaşı, İslam’ın mutlak hâkimiyeti­nin bir simgesi olan Mekke’nin fethini kalıcı ve muhkem kılmıştır. Eğer Huneyn Savaşı ardından Taif’in fethi gerçekleşmeseydi; Mek­ke’nin fethi, kâmil anlamda hedefine ulaşamayacak ve İslam’ın hâ­kimiyeti üzerindeki müşrik tehdidi nazik bir durum arz edecekti. Huneyn’le bu tehdit ve nazik durum bertaraf edilmiştir. Huneyn’in sebebi; bir kez daha, İslam’daki savaşın mantığındaki haklılığın bir örneğini teşkil eder. Allah Resulü, daha Medine’den yeni hareket etmişti ki, Hevazin ve Ben-i Sakif kabilelerinin düş­manca hareketleri ve savaş hazırlıkları başlamıştı. Allah’ın hesabını düşünmek ve idrak etmekten uzak ve şuursuz olan bu topluluklar, kendi mantıklarınca Müslümanları ansızın hazırlıksız yakalayıp imha edeceklerdi. Bu kötü niyet ve tehlikeli girişimleri, söz konusu bu kabilelerin üzerine cihadı meşru kılmıştır.

Gelişmeleri sıhhatli bir istihbaratla zamanında öğrenen Allah Resulü, hemen tedbire başvurarak hazırlık ve hareketlerini buna göre tanzim etmiştir. Ve tedbir olarak Abdullah b. Ebi Hadred, düş­man hakkında bilgi toplamakla görevlendirilmiştir. Bu zât, düş­manın ordugâhına kadar sokulmak sûretiyle pek çok bilgi ve su-i niyeti tespit edebilmiştir. Bu olay “muhaberesiz muharebe olmaz” hakikatinin müşahhas bir tescilidir. Demek; mü’minler uyanık olup, düşmanlarının, haklarındaki düşünce ve planlarını öğrenmek için istihbarata büyük önem vermek zorundadırlar. Hususiyle, fitne fesadın kol gezdiği, buna mukabil haberleşme imkânlarının da çok yaygınlaştığı günümüzde buna hayatî derecede ihtiyaç vardır.

Peygamberimizin (s.a.v.), daha Mekke’de iken silah ve zırh te­min etmek sûretiyle hazırlık yapması düşmana karşı güç hazırla­manın ve askerlik sanatını öğrenmenin önemini ispat eder. Diğer taraftan, İslam’da asıl olan sulhtur, savaş bile sulh önündeki en­gelleri kaldırmak içindir. Mekke, kansız teslim alınıyor; İslam’ın yıllarca azılı düşmanlığını yapanlar affediliyor ve fakat bu büyük gönül ordusu, hakkı boğmak isteyenlerin hak ettikleri dersi vermek için azimli bir hazırlıkla şiddetli bir savaşa hazırlanıyor. Bu gerçek, İslam’ın insanlara ve olaylara bakışını gösterir. Ve de, hakkı ikame etmekteki kararlılığını…

Hevazin kabilesinin, dar bir vadinin stratejik yerlerini tutmaları, hazırlıkları önceden bitirip Müslümanlar üzerine ansızın saldırma­ları, savaşlarda zâhirî ve fizikî şartların önemini vurgular. Askerlik­te arazi şartları ve jeo-stratejik konum, savaşın gelişmesi üzerinde son derece müessir olup, mü’minlerin buna dikkat etmeleri ve gafil avlanmamaları büyük ehemmiyet arzeder.

Her şeye rağmen Huneyn bozgununun gerçek sebepleri kalbî ve bâtınîdir. Bu kalbî sebepleri şöyle sıralayabiliriz:

- Niyet bozukluğu:

İslamî tebliğ ve cihad yolunda, i’lâ-yı kelimetullah uğurunda ya­pılan çalışmalarda en önemli unsur ihlâstır. Yani, ibadeti, hizmeti yalnız Allah’a tahsis etmek, başka maksatlar taşımamaktır. Hâlbuki Huneyn’e gidilirken, ordu içindeki 80 kadar Mekkeli, kuvvetliden yana olmak mantığı ile hareket ediyor; savaşın seyrine göre galip gelenden yana olup ganimet toplamak istiyorlardı. Bu niyet bozuk­luğu, Huneyn karışıklığını ve ordunun dağılışını hazırlayan sebep­lerdendi. Nitekim, Uhud’da da, Müslümanların bir felâketle karşı karşıya gelmeleri, ganimet toplamak arzusundan değil miydi?

Prof.Dr. Haydar BAŞ   Rahmetenli'l-alemin cilt 2 Kitabı sayfa :  349/363

Yazıyı hazırlayan: Gökhan Demir

Devam edecek