Paylaş:

Asım b. Humeyd'den şöyle rivayet etmiştir:

Ali b. Hüseyin (Zeynü'l-Âbidin aleyhisselâm)'a tevhidle ilgili bir soru soruldu.

Buyurdu ki: "Allah Azze ve Celle, ahir zamanda meseleleri derinden inceleyen, kılı kırk yaran toplulukların ortaya çıkacağını biliyordu. Bu yüzden 'Kul huvellahu Ahad/De ki O Allah birdir' suresini ve Hadid suresinin başından 'O, gönüllerdekini bilir' (Hadîd, 6) ayetine kadar olan kısmını indirdi. Bu ayetlerde yapılan açıklamalarla tatmin olmayıp ötesini kurcalayanlar ise helak olurlar."

Abdulaziz b. Mühtedî şöyle rivayet etmiştir:

İmam Rıza (Ali b. Musa aleyhisselâm)'a tevhidle ilgili bir soru sordum. Buyurdu ki: "Kul huvellahu ahad... suresini okuyan ve içeriğine iman eden herkes tevhidi bilmiştir."

Dedim ki: "Bu sure nasıl okunmalıdır?"

Buyurdu ki: "İnsanların okudukları gibi." Sonra şunu ekledi: "Kezalikellahu Rabbi/Rabbim olan Allah böyledir. Kezalikellahu Rabbi."

Ebu Basir şöyle rivayet etmiştir:

Ebu Ca'fer (Muhammed Bâkır aleyhisselâm) buyurdu ki: "Allah'ın yarattığı varlıklar hakkında konuşun ama Allah hakkında konuşmayın. Çünkü Allah, hakkında konuşmak kişinin şaşkınlığını arttırmaktan başka şeye yaramaz."

Hariz'den aktarılan diğer bir rivayette ise İmam'ın şöyle dediği belirtiliyor: "Her şey hakkında konuşun ama Allah'ın zâtı hakkında konuşmayın."

Süleyman b. Halid şöyle rivayet etmiştir:

Ebu Abdullah (Ca'fer Sâdık aleyhisselâm) buyurdu ki: "Allah Azze ve Celle, 'Ve şüphesiz en son varış Rabbinedir' (Necm, 42) buyurmuştur. Konuşma gelip Allah'a dayandı mı orda durun, ötesine geçmeyin."

Muhammed b. Müslim şöyle rivayet etmiştir:

Ebu Abdullah (Ca'fer Sâdık aleyhisselâm) buyurdu ki: "Ey Muhammed! İnsanlar, her zaman ve her şeyden konuşurlar. Öyle ki Allah hakkında bile konuşmaktan çekinmezler. Allah hakkında konuşulduğunu duyduğunuz zaman şöyle söyleyin: 'Tek ve benzeri olmayan Allah'tan başka ilâh yoktur.' (Şura, 11). " Ebu Ubeyde el-Hazza şöyle rivayet etmiştir:

Ebu Ca'fer (Muhammed Bâkır aleyhisselâm) şöyle buyurdu: "Ey Ziyad! Düşmanlık oluşturan tartışmalardan uzak dur; çünkü bu tür tartışmalar geride şüpheler bırakır, amellerin düzeyini düşürür, kişiyi alçaltıp helak olmasına neden olur. Bir şey konuştuğu halde bağışlanmayabilir. Geçmiş zamanlarda bir kavim vardı. Bunlar yükümlü tutuldukları bilgiyi terk ettiler; buna karşılık kendilerine yasaklanan bilginin peşine düştüler. Derken söz gelip Allah'ın zatına dayandı. Sonuçta şaşkına döndüler. Öyle ki bir adama önünden seslenildiğinde o arkasına dönüp cevap verirdi, arkasından seslenildiğinde önüne bakıp cevap verirdi."